(۱۵۰۲) حکم وضو و نماز مبتلایان به گاز معده غیر ارادی

(۱۵۰۲) سوال: من به گاز معده مبتلا هستم. این گازها بو ندارد و فقط گاهی با صدا خارج می‌شود و گاهی نیز صدای اندکی دارد. آیا این گازها، وضو و نماز را باطل می‌کند؟ اگر چنین است، آیا باید برای هر نماز هرگاه که وقتش فرا رسید، وضو بگیرم یا قبل از رسیدن وقت نماز نیز وضو گرفتن برایم جایز است؟

جواب:

اگر همیشه به این بیماری دچار است و نمی‌تواند مانع آن شود، همان حکم سلس البول را دارد؛ لذا فقط بعد از رسیدن وقت نماز، وضو می‌گیرد[۱] و هرگاه وضو گرفت، خروج گاز شکم بعد از وضو، ضرری به وضویش نمی‌رساند زیرا بدون ‌اختیار وی خارج می‌شود. اگر قبل از رسیدن وقت نماز وضو گرفت و چیزی از وی خارج نشد تا این که وقت نماز فرا رسید و نماز خواند، نمازش درست است؛ زیرا وضوی اول درست بوده و باطل نشده است لذا وضویش باقی است و می‌تواند بعد از دخول وقت با همان وضو نماز بخواند. به افرادی مانند این برادر سفارش می‌کنم که به پزشکان مراجعه کنند تا بیماری و سبب آن را دریابند. گاهی می‌تواند سبب این‌گونه بیماری‌ها عدم تناسب خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها باشد؛ اگر چنین بود، باید از چیزهایی که سبب ایجاد این گازها می‌شود دوری کنند و اگر بیماری روده‌ بود با استفاده از دارو برای درمان آن تلاش کند.

[۱] این نظر قدیم شیخ ابن عثیمین Ë بوده که بعدا از آن تراجع نموده و دیدگاه دیگری را برگزیده است. نگا: الشرح الممتع علی زاد المستقنع (۴/۲۳۹).

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنا شخص مُصاب بالغازات، ولكن هذه الغازات لا يصاحبها رائحة، وإنما فقط في بعض الأحيان أصوات، وأحيانًا تكون هذه الأصوات خفيفة، فهل هذه الغازات تنقُض الوضوء، وتُبطل الصلاة؟ وإذا كان كذلك فهل يلزمه الوضوء لكل صلاة إذا دخل وقتها، أم يجوز له أن يتوضأ قبل وقت الصلاة؟

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا كانت هذه الغازات ملازمة له، ولا يمكنه منعها، فإنَّ حُكمها حكم سَلَس البول، وعلى هذا فلا يتوضأ للصلاة إلا بعد دخول وقتها، وإذا توضأ فلا يَضُرُّه ما خرج بعد ذلك؛ لأنه بلا اختيار منه، لكن لو توضأ قبل دخول وقت الصلاة، ولم يخرج منه شيء، وبقي حتى دخل وقت الصلاة وصلَّى فصلاته صحيحة؛ لأن وضوءه الأول صحيح، ولم يوجد له ناقض، فيبقى على وضوئه، ويصلي به الصلاة بعد دخول وقتها.

وأنا أنصح مثل هذا الأخ فأقول: اعْرِضْ نفسك على الأطباء، وانظر ما الداء وما سببه، فقد يكون سببه اختلاف المآكل أو المشارب، فإذا كان سببه اختلاف المآكل أو المشارب فليتجنب ما يكون سببًا لهذه الغازات، وإذا كان مرضًا في الأمعاء فليحاول الاستشفاء بالأدوية أو غيرها.