(۱۴۹۴) شخصی که مبتلا به سلس البول می‌باشد، چگونه نماز می‌خواند؟

(۱۴۹۴) سوال: شخصی که مبتلا به سلس البول می‌باشد، چگونه نماز می‌خواند؟ چنین فردی چگونه از درست بودن وضویش اطمینان حاصل می‌کند؟

جواب:

سلس البول به معنای خروج ادرار از انسان به طور مداوم و غیر ارادی است. این از جمله بیماری‌هایی است که گاهی درمان می‌شود و الله À بیمار را از آن شفا می‌دهد لذا به افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، توصیه می‌کنیم که ابتدا قبل از هر کار دیگری به پزشک متخصص مراجعه نمایند؛ امید است که الله À در این مراجعه، شفا و رحمت قرار دهد.

در مورد وضوی این فرد می‌گویم: وضوی این فرد، درست است حتی اگر در حین وضو یا بعد از آن، چیزی از بدنش خارج شود زیرا توان کنترل و منع کردن خروج ادرار را ندارد؛ الله B می‌فرماید: {رَبَّنَا وَلا تُحَمِّلْنَا مَا لا طَاقَةَ لَنَا بِهِ} [البقرة: ۲۸۶] : (پروردگارا! چیزی که توانش را نداریم را بر عهده‌ی ما مگذار). همچنین می‌فرماید: {لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَهَا} [البقرة: ۲۸۶] : (الله فقط به اندازه‌ی توان هر کس، به او مسئولیت می‌دهد). همچنین فرمود: {فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ} [التغابن: ۱۶] : (به اندازه‌ی قدرت و توان خویش، تقوای الله را پیشه کنید).

علما É گفته‌اند: بر چنین فردی واجب است که برای هر نمازی بعد از فرا رسیدن وقت آن، وضو بگیرد. وقتی بعد از دخول وقت نماز وضو گرفت، می‌تواند تا پایان وقت آن نماز، هر مقدار که خواست نماز فرض و نفل ادا کند. در این حالت بر این فرد واجب است چیزی روی آلت تناسلی خود قرار دهد تا انتشار ادرار بر لباس و بدنش را کاهش دهد. برای برادرانمان از الله B، سلامتی و عافیت را خواستاریم.

تعداد بازدید: 6

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: كيف يصلي المصاب بسلس البول؟ وكيف يطمئن على صحة وضوئه؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: سَلَس البول هو استمرار خروجه بدون إرادة من الإنسان، وهو من الأمراض التي قد تُعالج، ويَشفِي الله المريض منها، ولهذا ننصح من حصل له ذلك أن يَعرِض نفسه على الطبيب أولا وقبل كل شيء، فلعل الله – سبحانه وتعالى- أن يجعل في ذلك شفاء ورحمة.

أما بالنسبة لوضوئه؛ فوضوئه صحيح، حتى ولو خرج منه شيء أثناء الوضوء أو بعده؛ ذلك لأنه لا طاقة له في منع هذا الخارج، وقد قال الله تبارك وتعالى-: ﴿ رَبَّنَا وَلا تُحَمِّلْنَا مَا لا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ﴾ [البقرة: ٢٨٦]، وقال تعالى: ﴿ لَا يُكَلِّفُ اللهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ﴾ [البقرة: ٢٨٦]، وقال تعالى: ﴿ فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ ﴾ [التغابن: ١٦].

لكن أهل العلم – رحمهم الله – قالوا: إنه يجب عليه أن يتوضأ لكل صلاة بعد دخول وقتها)، فإذا توضأ بعد دخول الوقت صلَّى ما شاء من فروض ونوافل إلى أن يخرج الوقت، ويجب عليه في هذه الحال أن يتحفّظ بأن : يضع شيئًا على ذكره ليقلل انتشار البول في ملابسه وبدنه، نسأل الله لإخواننا السلامة والعافية.