(۱۴۳۳) سوال: آیا جایز است وقتی روی پوستم مرهم قرار میدهم، صورتم را برای وضو بشویم؟
جواب:
گذاشتن مرهم روی پوستی که شستن آن در طهارت واجب است به دو قسمت تقسیم میشود:
قسمت اول: مرهمهایی که روی پوست، لایه ایجاد نمیکند اما اثرش روی پوست میماند؛ به طوری که اگر آب روی آن عضو بریزد، از سمت راست و چپ عضو، لیز خورده و فرو میریزد. این حالت، اشکالی ندارد و مانع رسیدن آب به عضو وضو نمیشود.
قسمت دوم: مرهمهایی که روی پوست، لایه ایجاد کرده و مانع رسیدن آب به پوست میشوند؛ این نوع اگر بر اعضای وضو باشد، باید قبل از وضو برداشته شود؛ زیرا الله B میفرماید: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إلَی الکَعْبَینِ} [المائدة: ۶] : (ای کسانی که ایمان آوردهاید! هرگاه خواستید به نماز بایستید، صورتهایتان و دستانتان را تا آرنج بشویید. سپس سرهایتان را مسح نمایید و پاهایتان را تا مچ بشویید).
واضح است که وقتی یک لایه مرهم روی پوست باشد که مانع رسیدن آب به پوست شود، نمیتوان گفت که وی آن عضو را شسته است؛ بلکه وی در واقع، لایهی فوقانی آن را شسته است لذا علما É گفتهاند: از شروط صحت وضو، زدودن هر چیزی است که مانع رسیدن آب به پوست میشود. چیزهایی مانند حنا که روی سر گذاشته میشود، اگر زن بر روی آنها مسح کند و دست بکشد، ایرادی ندارد؛ زیرا از رسول الله ﷺ ثابت است که: «کانَ مُلَبِّداً رَأسَهُ فی حَجَّةِ الوداعِ»[۱] : (رسول الله ﷺ در حجة الوداع به سرش عطر مالیده بود)؛ در حالی کهقرار دادن عطر بر سر، مانع رسیدن آب به پوست در هنگام مسح بر آن میشود. همچنین چون طهارت سر، طهارت مخففه است زیرا شستن سر، واجب نیست بلکه حتی اگر مو، کمپشت باشد باز هم فقط مسح سر، واجب است. حتی اگر هیچ مویی روی سر وجود نداشته باشد، طهارتش مخفف بوده و فقط باید مسح گردد. بدین خاطر است که اگر چیزی روی سر گذاشته باشد، در مورد آن اجازه داده شده است؛ به همین خاطر برای مرد، جایز است که روی عمامهاش مسح نماید در حالی که بلند کردن و برداشتن آن مقدور است اما این جهت تخفیف و آسان نمودن وضو است. همچنین بسیاری از علما بر این نظر هستند که برای زن جایز است روی روسری که آن را از زیر چانهاش پیچیده باشد، مسح نماید.
[۱] مراجعه شود به: صحیح بخاری: کتاب الحج، باب من لبّد رأسه عند الاحرام وحلق، شماره (۱۷۲۵).