(۱۳۱۱) حکم وضو با آب متغیر به‌ سبب افتادن حیوان مرده در چاه

(۱۳۱۱) سوال: گربه‌ای در چاه افتاده و کسی آن را بیرون نیاورده لذا بوی آب تغییر کرده است. پس از یک ماه، از آن آب برداشته و با این‌ که همچنان بویش تغییر کرده بود، با آن برای نماز، وضو گرفتیم. آیا این آب نجس است یا خیر؟ اگر نجس است، آیا باید آن نمازها را دوباره بخوانیم؟

جواب:

اگر گربه‌ای در آب بیفتد و بمیرد سپس بوی آب تغییر کند، این آب با نجاست تغییر کرده است و هرگاه آب با نجاست تغییر کند، بنا بر اجماع و اتفاق ‌نظر علما، نجس و ناپاک است و وقتی نجس باشد نیز نمی‌تواند پاک‌کننده باشد؛ بلکه باید خود را از آب نجس، پاک کرد، نه این که با آن، وضو و طهارت گرفت! بنابراین وضویتان با این آب نجس که به سبب نجاست تغییر کرده است، وضویی نادرست و فاسد می‌باشد و نمازتان نیز درست نیست زیرا با وضوی درستی نماز نخوانده‌اید. لباسی که به این آب نجس، آلوده شده نیز نجس است و نمازتان را با لباس نجس خوانده‌اید. بدنتان که به این آب نجس، آلوده شده نیز نجس است لذا در حالی نماز خوانده‌اید که بر اعضای بدنتان نجاست وجود داشته است. بنابراین باید نمازهایی را که با آن آب نجس، وضو گرفته و خوانده‌اید را محاسبه کرده و دوباره بخوانید. شایان ذکر است که مردار، دو گونه می‌باشد:

مردار پاک: اگر آب با این مردار، تغییر کند، نجس و ناپاک نمی‌شود؛ مانند مردار ملخ و مردار ماهی زیرا مردار ماهی، پاک است. اگر انسانی در آب بیفتد و بوی آب بعد از مرگ وی با جسدش تغییر کند نیز آن آب، پاک است و نجس نیست زیرا مردار انسان، پاک می‌‌باشد.

مردار نجس: اگر آب با مردار نجس تغییر کند، نجس و ناپاک می‌شود؛ مانند مردار و لاشه‌ی حیوان.

بنابراین می‌گوییم: اگر آب با مردار نجس، تغییر کند، نجس است و اگر با مردار پاک تغییر کند، پاک و پاک‌کننده است.

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة وقعت هِرة في بئر، ولم يخرجها أحد، وتغيرت رائحة الماء، وبعد أكثر من شهر أخذنا من هذا الماء، وتوضأنا منه للصلاة، ولا تزال الرائحة مُتغيّرة، فهل هذا الماء نجس أم لا؟ وإن كان نجسا فهل علينا أن نُعيد تلك الصلوات؟

فأجاب -رحمه الله تعالى -: إذا سقطت في البئر هرة وماتت، ثم تغير الماء برائحتها، فإنه يكون قد تغيّر بنجاسة، وإذا تغيّر الماء بنجاسة فهو نجس بالإجماع، وإذا كان نجسا فإنه لا يمكن أن يُطَهِّر بل النجس يُتَطَهَّر منه، ولا يتطهر به، وعلى هذا فيكون وضوؤكم من هذا الماء المتغير بالنجاسة وضوءا فاسدا غير صحيح، وتكون صلاتكم غير صحيحة، لأنكم صليتم بغير وضوء صحيح، وتكون ثيابكم التي تلطخت بهذا الماء نجسة، وصليتم بثياب نجسة، وتكون أبدانكم التي تلطخت بهذا الماء نجسة أيضًا، وتكونون قد صليتُم وعليكم نجاسة في أعضائكم ، فالواجب إذا أن تحصوا الصلوات التي صليتُم بها بهذا الوضوء، الذي كان من هذا الماء النَّجِس، وأن تُعيدوا تلك الصلوات. وليعلم أن الميتة نوعان:

ميتة طاهرة: وهذه إذا تغيّر الماء بها لم يكن نجسا؛ كميتة الجراد مثلا، وميتة السمك؛ لأن ميتة السمك طاهرة، ولو سقط آدمي في ماء، وأنتن الماء من رائحته بعد موته فإن الماء يكون طاهرًا غير نَجِس؛ لأن ميتة الآدمي طاهرة. ميتة نجسة: وهذه إذا تغير الماء بها صار نجسا، كميتة الحيوان.

وعلى هذا فنقول: إذا تغيّر الماء بمَيْتةٍ نجسة فهو نجس، وإذا تغيَّر بميتة طاهرة فهو طاهر مُطهر.