(۹۶۱) معنای ورود در آیه‌ی ۷۱ سوره مریم

(۹۶۱) سوال: معنای «ورود» در این آیه چیست: {وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا} [مریم: ۷۱]: (هیچ یک از شما نیست؛ مگر آن که وارد آن می‌شود)؟

جواب:

از سؤال کننده بابت سؤالش پیرامون معنای این آیه تشکر می‌کنم. امیدوارم که مسلمانان نیز راه او را در جستجوی معانی آیات قرآن کریم، در پیش گیرند. زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ قرآن را نازل و حکمت از نزول آن را نیز بیان فرموده است. الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ} [ص: ٢٩]: (کتابی است پر برکت، که آن را بر تو نازل کردیم، تا در آیاتش تدبّر کنند و خردمندان پند گیرند). پس الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ قرآن را به دلیل برکتی که در آثار و ثوابش دارد، مبارک دانسته است. همچنین حکمت از نزول آن را بیان می‌کند. حکمت آن دو چیز است:

اول: برای این که در آیاتش تدبر کنند، یعنی آن را فهم کنند و بارها در معانی آن تفکر نمایند تا به مقصود این آیات، دست یابند.

دوم: تا این که خردمندان متذکر شوند. متذکر شدن یعنی پند گرفتن و عمل به چیزهایی که انسان از معانی این آیات دانسته است. همچنین علم به معانی آیات قرآن نیز فقط در صورتی ممکن است که انسان جستجو کرده و به اهل علم مراجعه نماید.

بنابراین می‌گویم: هر کسی وارد جهنم می‌شود. علما در اینکه منظور از «ورود» چیست، اختلاف دارند. گفته شده: معنای «ورود» این است که انسان به جهنم داخل می‌شود، اما جهنم ضرری به وی نمی‌رساند. چنان که ابراهیم عَلَيْهِ‌السَّلَام به آتش افکنده شد و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ فرمود: {يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ} [أنبیاء: ٦٩]: (گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و سلامت باش). به همین خاطر آتش برایش سرد و سلامت شد. بنابراین مردم وارد جهنم شده و در آن سقوط می‌کنند اما اگر مستحق عقوبت نباشند، آتش ضرری به آنان نمی‌رساند.

بعضی دیگر از علما گفته‌اند: مقصود از «ورود» همان عبور از پل صراط است. پل صراط همان پلی است که روی جهنم کشیده شده و مردم به نسبت اعمالشان از آن می‌گذرند. این پل، لیز و لغزنده است. قلاب‌هایی دارد که مردم را به اندازه‌ی اعمالشان می‌کشاند و عبور از آن بر اساس عمل در دنیا خواهد بود. برخی از مردم مانند برق عبور می‌کنند و برخی در چشم به هم زدنی. بعضی نیز مانند اسب تیزرو و برخی مانند کسی که بر شتر سوار است. برخی راه می‌روند و برخی کشان کشان و برخی نیز ربوده شده و به جهنم افکنده می‌شوند.

همچنین این عبور به همان اندازه‌ای است که انسان، شریعت الله عَزَّوَجَلَّ را در دنیا قبول کرده باشد. به همین خاطر هر کس آن را با سعه‌ی صدر و با اطمینان قبول کند و در عمل به آن شتاب ورزد و از دیگران پیشی گیرد، سریع از این پل عبور خواهد کرد و نجات خواهد یافت. اما هر کس غیر از این باشد، عبورش بر اساس عملش خواهد بود.

بنابراین پیرامون معنای «ورود» که در این آیه یاد شده دو قول وجود دارد:

اول: داخل شدن به جهنم؛ اما کسی که مستحق عذاب نباشد ضرر و زیانی به وی نمی‌رسد.

دوم: عبور از روی پلی که بر روی جهنم کشیده شده است.

***

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما معنى الورود في قوله تعالى: ﴿ وَإِن مِنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ﴾ [مريم: ۷۱]؟

فأجاب رحمه الله تعالى: نحن نشكر السائل على سؤاله عن معنى هذه الآية الكريمة، ونرجو أن يحتذي المسلمون حذوه في البحث عن معاني آيات القرآن الكريم، وذلك لأن الله أنزل الكتاب وبَيَّنَ الحكمة من إنزاله، فقال تعالى: ﴿كتب أَنزَلْتَهُ إِلَيْكَ مُبَرَكَ لِيَدَّبَّرُوا وَايَتِهِ، وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْبَبِ ﴾ [ ص: ٢٩]، فوصف الله تعالى القرآن بأنه مبارك، لبركته في آثاره وفي ثوابه، وبَيَّنَ الحكمة من إنزاله، وجعل ذلك في شيئين:

الأمر الأول: ليدَّبَّروا آياته أي يتفهموها ويتفكروا في معانيها مرةً بعد أخرى، حتى يصلوا إلى المراد منها.

والأمر الثاني: أن يتذكر أولو الألباب، والتذكر يعني الاتعاظ والعمل بما علم الإنسان من معاني الآيات الكريمة، ولا يمكن العلم في معاني آيات القرآن الكريم إلا بالبحث ومراجعة أهل العلم.

وعلى هذا فنقول: إنه ما منكم من أحد إلا وارد النار، أي: سَيَرِدُهَا. واختلف العلماء في الورود المقصود من هذه الآية، فقيل : معنى الورود أن الإنسان يقع في النار، لكنها لا تضره بشيء، كما أن إبراهيم -عليه الصلاة والسلام- ألقي في النار فقال الله تعالى: ﴿ يَنَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ ﴾[الأنبياء: ٦٩]، فكانت بردًا وسلامًا عليه، فيَرِدُ الناس النار ويسقطون فيها، وإذا كانوا لا يستحقون العقوبة بها لم تضرهم شيئًا.

وقال بعض العلماء: المراد بالورود العبور على الصراط، والصراط هو الجسر الموضوع على جهنم أعاذنا الله والمسلمين منها- فيمر الناس على هذا الصراط على قدر أعمالهم، وهو ممرّ دحض ومَزَلَّة، وعليه الكلاليب تخطف الناس بأعمالهم، والمرور عليه بحسب العمل في الدنيا، فمن الناس من يمر كالبرق، ومنهم من يمر كلمح البصر، ومنهم من يمر كالفرس الجواد، ومنهم من يمر كركاب الإبل، ومنهم من يمشي، ومنهم من يزحف، ومنهم من يُخطف ويلقى في جهنم.

وهذا المرور على قدر قبول الإنسان لشريعة الله في الدنيا، فمن قبلها بانشراح واطمئنان وسارع فيها وتسابق إليها فإنه سوف يمر على هذا الصراط سريعًا ناجيًا، ومن كان دون ذلك فعلى حسب عمله.

ففي معنى الورود المذكور في الآية قولان:

القول الأول: الوقوع في جهنم، لكن لا تضر من لم يكن مستحقا للعذاب فيها.

والثاني: العبور على الصراط الموضوع على جهنم.