چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۷۷۸) شروع کردن برنامه‌ها با تلاوت قرآن

(۷۷۸) سوال: دانش آموزی می‌پرسد: در مدرسه، مدیریت دوست دارد برنامه‌ها هر روز با قرآن شروع شود. اما ما این کار را نمی‌کنیم. لطفا راهنماییمان کنید.

جواب:

شایسته نیست شروع کردن برنامه با قرائت قرآن، تبدیل به یک سنت همیشگی شود. چون شروع کردن برنامه با قرآن، نوعی عبادت است و عبادت هم نیاز به دلیل از شرع دارد و تا جایی که می‌دانم، شرع این را مشروع نکرده که سخنرانی‌ها و جلسات با قرآن شروع شوند. اما اگر کسی در ابتدای سخنرانی یا کنفرانس آمد و آیاتی از قرآن که به موضوع سخنرانی و جلسه ربط دارد را به عنوان مقدمه تلاوت کرد، اشکالی ندارد. مثلا سخنرانی در مورد روزه است و یکی بیاید آیات روزه را قبل از شروع سخنرانی، تلاوت کند. یا سخنرانی در مورد حج باشد و یک نفر بلند شده و آیاتی را که در مورد حج هستند، تلاوت کند. این اشکالی ندارد؛ چون با موضوع سخنرانی همخوانی دارد و مثل یک مقدمه برای سخنرانی است. اما اینکه این کار به عنوان سنت همیشگی قرار گیرد و هر وقت سخنرانی یا جلسه‌ای بود یا خواستیم صحبتی بکنیم، قرآن بخوانیم؛ درست نیست.

* * *

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول طالب في مدرسة: في الإذاعة المدرسية ترغب الإدارة أن يبدأ البرنامج بالقرآن الكريم يوميًّا، ولكننا لا نفعل ذلك، نرجو التوجيه.

فأجاب رحمه الله تعالى: الذي ينبغي أن لا يتخذ ذلك سنة دائمة – أعني : البداءة بالقرآن الكريم عند فتح الإذاعة-؛ لأن البداءة بالقرآن الكريم عبادة، والعبادة تحتاج إلى توقيف من الشرع، ولا أعلم أن الشرع سَنَّ للأمة أن تبتدئ خطابتها ومحاضراتها وما أشبه ذلك بالقرآن الكريم، لكن إذا ابتدأ أحد بقراءة ما يناسب المحاضرة مثلا تقدمةً لها، ولعل المحاضر يتكلم على معاني الآيات التي قرأها، فإن هذا طيب لا بأس به، مثل أن تكون المحاضرة عن الصيام فيقوم أحد الناس يقرأ آيات الصيام قبل بدء المحاضرة، أو تكون المحاضرة في الحج فيقوم أحد ويقرأ آيات الحج، فإن هذا لا بأس به؛ لأنه مناسب، فهو كالتقدمة لهذه المحاضرة التي تتناسب مع هذه الآيات، أما اتخاذ هذا سُنّة راتبة كلما أراد المحاضرة، أو كلما أردنا كلاما قرأنا القرآن، فهذا ليس بسُنَّة.

مطالب مرتبط:

(۷۷۲) حکم خاموشی گزیدن هنگام شنیدن قرآن

(۷۷۲) سوال: خاموش ماندن برای شنیدن تلاوت قرآن چه حکمی دارد؟ واجب است یا مستحب؟ کسی که در بقالی یا محل کار مشغول به کار باشد و این طرف و آن طرف برود و با مردم حرف بزند و برود و بیاید در حالی که قرآن را روشن گذاشته، چه کند؟ جواب: گوش سپردن به […]

ادامه مطلب …

(۷۷۵) گوش دادن به قران یا انجام تکالیف مدرسه؟

(۷۷۵) سوال: من مشغول نوشتن تکالیف مدرسه‌ام بودم و در این حال، رادیو را باز کردم و دیدم که قرآن می‌خواند. ماندم چه کنم؟ اگر مشغول تکالیف مدرسه شوم و قرآن هم روشن باشد، بی اعتنایی نسبت به قرآن است. اگر رادیو را خاموش کنم نیز خیالم آسوده نیست؛ چون نوعی رویگردانی از ذکر الله […]

ادامه مطلب …

(۷۷۴) گوش دادن به قرآن و نوار در هنگام کار

(۷۷۴) سوال: آیا گوش دادن به قرآن از طریق نوار و رادیو در هنگام کار، جایز است؟ جواب: حکم این کار از حکم قرائت، سبک‌تر است؛ چون انسان خودش نمی‌خواند، بلکه گوش می‌دهد. استماع نیز واجب نیست. به همین خاطر امام احمد رحمه الله در مورد این آیه: {وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ […]

ادامه مطلب …

(۷۷۳) قرائت قرآن هنگام انجام کارهای خانه

(۷۷۳) سوال: آیا قرائت قرآن در اثنای کارهای خانه، جایز است؟ جواب: قرائت قرآن عبادت بوده و یکی از بهترین عبادات به شمار می‌آید که باعث نزدیکی بنده به پروردگار شده و پاداش زیادی دارد؛ چون هر کس قرآن بخواند، در ازای هر حرفی ده نیکی نصیبش می‌شود. منظور از قرائت قرآن – با اینکه […]

ادامه مطلب …

(۷۷۹) گوش دادن به قرآن در حین کار

(۷۷۹) سوال: آیا گوش دادن به قرآن در حین انجام دادن کارهای خانه، جایز است یا خیر؟ جواب: بهتر است انسان وقتی می‌خواهد به قرآن گوش دهد، در حالی این کار را بکند که مشغولیت ذهنی و بدنی نداشته باشد؛ چون وقتی شخص در حال کار به قرآن گوش می‌دهد بدین معنی است که در […]

ادامه مطلب …

(۷۷۶) روشن کردن قرآن در حال انجام کار

(۷۷۶) سوال: حکم گوش دادن به قرآن در حالی که شخص مشغول مطالعه‌ی کتابی دیگر است، چیست؟ جواب: چنین کاری شایسته نیست. زیرا الله سبحانه و تعالی می‌فرماید: {مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ} [احزاب:۴]: (الله برای هیچ مردی دو قلب در درونش ننهاده است) و می‌فرماید: {وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا} […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه