(۷۲۷) سوال: حکم مداومت داشتن بر قرائت سوره‌ای از قرآن به عنوان یک عمل روزانه در کنار تلاوت قرآن، چیست؟ مثلا از روایات و احادیث دانسته باشیم که خواندن این سوره‌ها فضیلت بزرگی داشته باشد: مثل سوره‌ی یس و دخان و فتح و ملک و غیره؟
جواب:
خواندن سوره‌ها یا آیاتی که نصّی در مورد قرائت آنها نیامد، اگر به این قصد باشد که خواندنشان سنت است، جایز نمی‌باشد؛ زیرا اگر چنین کند، چیزی را در دین الله تشریع نموده که جزء دین نیست. اما آنچه از حدیث پیامبرﷺ وارد شده یا به صورتی از رسول اللهﷺ روایت شده که حجت با آن اثبات می‌شود، اشکالی ندارد که انسان به همان صورت که در روایت آمده بر آن مداومت ورزد: اگر آمده که پیامبرﷺ بر آن مداومت ورزیده، انسان هم بر آن مداومت می‌ورزد و اگر بر عکس آن آمده، انسان همان گونه عمل می‌کند. بر بندگان و کسانی که اهل ورد و اذکار روزانه هستند، واجب است تا در مورد روایاتی که در سنت آمده مطمئن گردند و چیزی را که دین نیست وارد دین نکنند. زیرا هر چیزی حتی قرآن، در صورتی که انسان قسمت خاصی از آن را تعیین کند و بر آن مداومت ورزد چنان که انگار جزئی از دین است، در حالی که چنین چیزی از رسول اللهﷺ ثابت نشده، برای او جایز نیست که آن را انجام دهد. بلکه با این کار، چیزی را به دین اضافه کرده که از دین نیست.
***
