(۱۴۰) آیا جن‌ها تأثیر حقیقی بر انسان‌ها دارند؟

(۱۴۰) سوال: آیا جن‌ها تأثیر حقیقی بر انسان‌ها دارند؟ همان طور که از تسلط برخی جن‌های مذکر بر زنان انسان‌ها و جن‌های مونث بر مردان انسان‌هامی‌شنویم؟ اگر چنین چیزی وارد است، چگونه شخص می‌تواند خود را از آن برهاند؟ چگونه می‌توان کسی که چنین حالتی پیدا کرده را بدون انجام اسباب حرام و مخالف با توحید، معالجه کرد؟

جواب:

بدون شک جن‌ها بر انسان‌ها تأثیر دارند؛ این تأثیر، ممکن است با اذیتی که منجر به قتل شود، چه بسا با پرتاب سنگ، با ترساندن و دیگر چیزهایی که در سنت ثابت شده و در واقعیت رخ داده صورت گیرد. رسول اللهﷺ در یکی از غزوه‌ها -گمان می‌کنم خندق- به یکی از صحابه اجازه داد که به نزد خانواده‌اش برود. آن صحابی جوان و تازه ازدواج کرده بود؛ زمانی ‌که به خانه رسید، همسرش جلوی در بود. صحابی این کار همسرش را بد دانست و بر وی ایراد گرفت؛ همسرش به او گفت: داخل شو. زمانی ‌که داخل شد، یک مار خودش را در رختخواب پیچیده بود، صحابی نیزه‌ای به همراه داشت و آن مار را با نیزه به قتل رساند. در همان لحظه‌ای که مار را کشت، خودش نیز فوت شد؛ نفهمیدند که کدام یک زودتر وفات کرد: مار یا آن صحابی؟ زمانی‌ که خبر به رسول اللهﷺ رسید: «نَهَى عَنْ قَتْلِ الْجِنَّانِ الَّتِي فِي الْبُيُوتِ إلا الأبتَرَ وَ ذا الطفیتَینِ»^۱ : «از کشتن جن‌هایی که در خانه‌ها هستند، نهی نمود؛ مگر مار کوتاه‌دُم و ماری که بر پشتش دو خط سفید دارد» این ماجرا بدین معنا است که جن‌ها، انسان‌ها را اذیت می‌کنند که واقعیت موجود بر این مسأله دلالت دارد. اخبار متواتر و بسیاری وجود دارند که بیان می‌کنند گاهی انسان‌، وارد خرابه‌هایی می‌شود و سنگی به سمت او پرت می‌شود در حالی ‌که هیچ کسی را در خرابه نمی‌بیند. برخی اوقات نیز صداهایی می‌شنود؛ گاهی صدایی مانند صدای درخت و شبیه آن می‌شنود که شخص را دچار وحشت کرده و آزار می‌دهد.

جن وارد بدن انسان نیز می‌شود که به ‌خاطر عشق و علاقه یا به قصد اذیت و… این اتفاق، رخ می‌هد که این فرموده‌ی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ به همین مسأله اشاره دارد: «الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ» [بقره: ۲۷۵] : «کسانی ‌که ربا می‌خورند بر نمی‌خیزند مگر مانند برخاستن کسی که بر اثر تماس شیطان دیوانه شده است» در این گونه موارد، گاهی جن از درون نفس انسان صحبت می‌کند و کسی را که بر او قرآن می‌خواند، خطاب می‌نماید؛ چه بسا قاری از او تعهد بگیرد که برنگردد و دیگر موارد زیادی که اخبار آن میان مردم مشهور است.

بنابراین آنچه سبب پیشگیری از شرارت جن می‌شود، این است که انسان به الله پناه ببرد یا اذکاری را بخواند که در سنت برای در امان ماندن از جن، آمده است؛ مانند: آیت الکرسی که اگر انسان آن را در شب بخواند، پیوسته الله از او محافطت می‌نماید و هیچ شیطانی تا صبح به او نزدیک نمی‌شود.

***

[تخریج مسلم: کتاب السلام، باب قتل الحیات وغیرها، شماره ۲۲۳۳] ↩︎

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: هل للجن تأثير حقيقة على الإنسان؟ كما نسمع من تسلط بعض ذكور الجن على إناث الإنس وتسلط بعض إناث الجن على رجال من الإنس ؟ وكيف التخلص من هذا إن كان هذا واردا؟ وبأي الطرق يمكن معالجة من به مثل هذه الحالة، دون الرجوع إلى وسائل محرمة ومخالفة للتوحيد؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لاشك أن الجن لهم تأثير على الإنس، بالأذية ، قد تصل إلى القتل، وربما يؤذونه برمي الحجارة، وربما يؤذونه بالإيحاش، أي: يُرَوِّعُونه، إلى غير ذلك من الأشياء التي ثبتت بها السنة ودل عليها الواقع.

و قد ثبت أن الرسول -عليه الصلاة والسلام- أذن لبعض أصحابه أن يذهب إلى أهله في إحدى الغزوات – وأظنها غزوة الخندق – وكان شاباً حديث عهد بعرس، فلما وصل إلى بيته وإذا امرأته على الباب، فأنكر عليها ذلك فقالت له: ادخل، فدخل فإذا حية ملتوية على الفراش، فكان معه رمح فوخزها بالرمح حتى ماتت، وفي الحال وفي الزمن أو في اللحظة التي ماتت فيها الحية مات الرجل، فلا يدرى أيهما أسبق موتا: الحية أم الرجل؟ فلما بلغ ذلك النبي صلى الله عليه وسلم «نهى عن قتل الجنان التي تكون في البيوت، إلا الأبتر وذا الطفيتين»، وهذا دليل على أن الجن قد يعتدون على الإنس، وأنهم يؤذونهم، كما أن الواقع شاهد بذلك، فإنه قد تواترت الأخبار واستفاضت الأخبار بأن الإنسان قد يأتي إلى خربة فينال الحجارة، وهو لا يرى أحدًا من الإنس في الخربة، وقد يسمع أصواتا، وقد يسمع حفيفًا كحفيف الأشجار، وما أشبه ذلك مما يستوحش به ويتأذى به.

و كذلك أيضًا قد يدخل الجني إلى جسد الآدمي: إما لعشق، أو لقصد الإيذاء، أو لسبب آخر من الأسباب، ويشير إلى هذا قوله – تعالى -: ﴿ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرّبوا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِ ﴾ [البقرة: ٢٧٥]، وفي هذا النوع قد يتحدث الجني من باطن نفس الإنسي، ويخاطب من يقرأ عليه آيات من القرآن، وربما يأخذ القارئ عليه عهدًا ألا يعود إلى غير ذلك من الأمور الكثيرة التي استفاضت بها الأخبار وانتشرت بين الناس.

وعلى هذا فإن الوقاية المانعة من شره -من شر الجن- أن يستعيذ الإنسان، أو أن يقرأ الإنسان ما جاءت به السنة مما يتحصن به منهم، مثل: آية الكرسي، فإنها آية إذا قرأها الإنسان في ليلة لم يزل عليه من الله حافظ، ولا يقربه شيطان حتى يصبح.