(۳۰) تاثیر آیات ترغیب و ترهیب در قرآن بر مسلمان

(۳۰) سوال: هرگاه قرآن می‌خوانم، آیات ترغیب به بهشت و ترهیب (ترساندن) از جهنم بر من می‌گذرد؛ بسیار تحت‌ تأثیر آیاتی قرار می‌گیرم که در آن ترغیب به بهشت وجود دارد اما کم‌تر تحت تأثیر آیاتی قرار می‌گیرم که در آن ترهیب از جهنم وجود دارد، آیا این به خاطر خلل یا نقص در عقیده است؟ حال آن‌ که – الحمدلله – به بهشت و جهنم ایمان داشته و نماز را در وقتش ادا می‌نمایم. سؤالم را پاسخ دهید – الله شما را پر برکت قرار دهد -.

جواب:

شیخ ابن عثیمین رَحِمَهُ‌الله جواب دادند:

این مسأله به خلل در عقیده مربوط نمی‌شود، مادامی ‌که به آنچه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ از ثواب و عقوبت خبر داده‌ است ایمان داری که حق است و بدون شک به وقوع می‌پیوندد؛ این مسأله تأثیری در عقیده‌ات ندارد. بعضی از مردم قلبشان دچار سنگ‌دلی گشته که هنگام پند و موعظه نرم نمی‌گردد، بعضی دیگر نیز چه ‌بسا از بعضی موعظه‌ها پند پذیرفته و از بعضی دیگر پند نمی‌پذیرند که این به جمع بودن حواسش در آن زمان یا القاء واعظ یا چیزهای دیگر بستگی دارد.

نتیجه این است که انسان مادامی ‌که به آنچه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ از ثواب و عقوبت خبر داده ایمان داشته و شکی ندارد عقیده‌اش سالم است لذا ترس و اندوهی بر وی نیست.

***

تعداد بازدید: 12

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: عندما أقرأ القرآن تمر علي آيات الترغيب في الجنة وآيات الترهيب من النار، ولكني في قرارة نفسي أتأثر كثيرًا من آيات الترغيب في الجنة، ولكنني قليلة التأثر في الترهيب من النار، فهل في ذلك خلل أو نقص في العقيدة؟ رغم أنني -والحمد لله – مؤمنة بهما، وأقيم الصلاة في أوقاتها. أفيدوني، بارك الله فيكم؟

فأجاب رحمه الله تعالى: هذا ليس فيه خلل في العقيدة، ما دمت تؤمنين بأن ما أخبر الله به من الثواب والعقاب حق واقع لا محالة، فإن ذلك لا يؤثر في عقيدتك، وبعض الناس قد يكون في قلبه شيء من القسوة فلا يلين عند المواعظ، وبعض الناس ربما يتأثر من المواعظ دون بعض، باعتبار صفاء ذهنه في تلك الساعة، أو باعتبار إلقاء الواعظ، أو باعتبارات أخرى.

والحاصل أن الإنسان ما دام مؤمناً بما أخبر الله به من الثواب والعقاب ولا شك عنده في ذلك فإن عقيدته سليمة، فلا يحزن ولا يخف.