۴۲۱ – از شیخ رحمه الله سوال شد: نظرتان در مورد کسی که می‌گوید: «به الله ایمان آوردم، و بر او توکل کردم، و به او اعتصام جستم، و به رسول الله صلی الله علیه وسلم پناه بردم»، چیست؟
جواب: گفتن: «به الله ایمان آوردم، و بر او توکل کردم، و به او اعتصام جستم» هیچ اشکالی ندارد. این حال هر مومنی است که متوکل بر الله بوده، بر او توکل کرده و به او اعتصام جوید.
اما گفتن: «به رسول الله صلی الله علیه وسلم پناه بردم»، کلامی منکر است. پناه بردن به رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از مرگش جایز نیست. اما پناه بردن در زمان حیاتش، امری است که توانایی آن را دارد. الله تعالی می‌فرماید: {وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ}[۱]، یعنی: {و اگر مشرکی از تو امان خواست، به او امان بده تا کلام الله را بشنود}. بنا بر این، پناه بردن به رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از مرگش، شرک اکبر است، و بر هر کس که این سخن را از کسی شنید، واجب است او را نصیحت کند. چون ممکن است آن شخص، این را از عده‌ای شنیده باشد و از معنایش اطلاع ندارد، و تو ای برادر، وقتی به او گفتی این شرک است و نصیحتش کردی، شاید الله او را به وسیله‌ی تو نفع رساند. والله الموفق.
[۱] – سوره توبه، آیه «۶».
