۴۱۰ – از شیخ رحمه الله سوال شد: برخی از مردم از اسم «علی» و «حسین» و امثال آن نفرت داشته و از آن بدشان میآید. چون اینها اسمهایی هستند که رافضه آنها را بزرگ میشمارند. جواب شما چیست؟
جواب: جوابم این است که با بدعت به وسیلهی بدعت مقابله نمیشود. وقتی گروهی از اهل بدعت در مورد چنین اسمهایی غلو کرده و به آنها تبرک میجویند، برای ما جایز نیست که با بدعتی دیگر به مقابله با آنها برخیزیم و از این اسمها نفرت داشته و از آن بدمان بیاید. بلکه میگوییم: اسمها، چیزی را که انسان بر آن است، تغییر نمیدهند. چه بسا انسانها که اسمشان طیب و حسن است. اما از بدترین مردمان هستند. چه بسا انسانها که اسمشان عبدالله است. اما استکبارشان از دیگران بیشتر است. چه بسا انسانها که اسمشان محمد است. اما مذمومترین انسانها هستند. چه بسا انسانها که اسمشان علی است. اما بی ارزش و سافل است. مهم این است که اسم، حقیقت اشیاء را تغییر نمیدهد. اما شکی نیست که اسم نیکو داشتن، یکی از امور مطلوب است. چنان که پیامبر علیه الصلاة و السلام فرمود: «دوست داشتنیترین اسمها نزد الله، عبد الله و عبد الرحمن، و صادقترین آنها، حارث و همام است»