۲۶۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم طلب باران از ستارگان چیست؟

جواب دادند: طلب باران از ستارگان، دو نوع است:

نوع اول: شرک اکبر است، و دو صورت دارد:

صورت اول: ستارگان را برای طلب باران، بخواند. مثل اینکه بگوید: ای ستاره‌ی فلانی، ما را باران بده یا به فریاد ما برس، و امثال چنین دعاهایی. این شرک اکبر است. الله تعالی می‌فرماید: {وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ}[۱]، یعنی: {و هر کس معبود دیگری با الله بخواند، هیچ دلیل و برهانی ندارد و جز این نیست که حسابش نزد پروردگار اوست. بی‌گمان کافران رستگار نمی‌شوند}، و می‌فرماید: {وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا}[۲]، یعنی: {و این (فرمان پروردگار است) که مساجد از آن الله می‌باشد؛ پس هیچ‌کس را با الله پرستش نکنید}، و می‌فرماید: {وَلَا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِينَ}[۳]، یعنی: {و جز الله کسی یا چیزی را مخوان که نه سودی به تو می‌رساند و نه زیانی که اگر چنین کنی، به‌قطع از ستمکاران خواهی بود}، و این کار، شرک در الوهیت و ربوبیت است.

صورت دوم: باریدن باران را به ستاره‌ای نسبت دهد، حتی اگر از آن نخواهد، بر این اساس که این ستاره، خود علت به وجود آورنده‌ی باران است. معتقد باشد این ستاره است که باران را نازل می‌کند، نه الله. این شرک اکبر در ربوبیت است.

نوع دوم: شرک اصغر است؛ به این صورت که ستارگان را سبب باران دانسته، اما خالق و فاعل باران را الله سبحانه و تعالی بداند. این کار از این جهت شرک است که هر کس چیزی را سبب قرار دهد که الله تعالی نه با وحی و نه با قَدَر خود، آن را سبب نداده است. چنین شخصی، دچار شرک اصغر شده است.

[۱] – سوره مومنون، آیه «۱۱۷».

[۲] – سوره جن، آیه «۱۸».

[۳] – سوره یونس، آیه «۱۰۶».