۲۵۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا این مساله که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر شده، ثابت است؟
جواب دادند: بله، در صحیحین و دیگر کتب آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر شدند. اما این سحر شدن، از ناحیهی تشریع یا وحی، تاثیری بر ایشان نداشت. بلکه تنها چیزی که میشود گفت، این بود که ایشان گاهی تصور میکردند کاری را انجام دادهاند، در حالی که انجام نداده بودند. این سحر کار یک یهودی به نام لبید بن اعصم بود. اما الله تعالی ایشان را از آن نجات داد؛ وحی آمده و معوذتین را بر رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل فرمود. این سحر، تاثیری بر مقام نبوت ندارد؛ زیرا هیچ تاثیری در تصرفات پیامبر که مربوط به وحی و عبادات بود، نداشت.
همچنین، عدهای هستند که سحر شدن پیامبر صلی الله علیه وسلم را قبول ندارند. حجتشان این است که این قول، مستلزم تصدیق ظالمانی است که میگفتند: {إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا}[۱]، یعنی: {تنها از مرد جادو شدهای پیروی میکنید}. بدون شک این قول، مستلزم تصدیق این ظالمان در اتهامشان به رسول الله صلی الله علیه وسلم نیست. چون آنها ادعا میکردند رسول الله صلی الله علیه وسلم در سخنانی که از وحی میگوید، سحر شده، و آنچه میگوید مانند هذیان سحر شدگان است. اما سحری که بر رسول الله صلی الله علیه وسلم واقع شد، بر کلماتی که از وحی بر او نازل میشد، و نیز بر عبادات، هیچ تاثیری نداشت. برای ما جایز نیست که اخبار صحیح را به مجرد فهم نادرست خود، تکذیب کنیم. حال این فهم، فهم هر کس که میخواهد باشد.
[۱] – سوره إسراء، آیه «۴۷».