۲۱۱ – از شیخ رحمه الله در مورد شخص نافرمانی سوال شد که وقتی او را از گناه، باز می‌دارند، می‌گوید: {إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}؟
جواب دادند: وقتی چنین گفت، ما نیز چنین دلیل می‌آوریم: {نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ . وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ}[۱]، یعنی: {بندگان را خبر ساز که من غفور و رحیم هستم. و اینکه عذابم نیز عذابی بسیار دردناک است}، و این فرموده‌ی الله تعالی: {اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}[۲]، یعنی: {بدانید که الله، سخت‌كيفر است (و بدانید) که الله، غفورِ رحیم می باشد}. وقتی آیات رجاء را ذکر کرد، در مقابل آن، آیات وعید برایش خوانده می‌شود.
نیز، این جواب، جواب شخص سهل انگار است. به او می‌گوییم: تقوای الهی پیشه کن و اقدام به انجام دستوراتی کن که الله تو را به آنها امر کرده، و از او طلب آمرزش کن. زیرا هیچ یک از کسانی که واجبات الهی را انجام می‌دهند، آن را بر وجه اکمل انجام نمی‌دهد.
[۱] – سوره حجر، آیات «۴۹و۵۰».
[۲] – سوره مائده، آیه «۹۸}
