۴۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: در فتوای قبل، شماره‌ی «۴۶» آمد که تبرک به آب دهان هیچ کس غیر از رسول الله ﷺ جایز نیست و نوعی از شرک به حساب می‌آید، به استثنای رقیه با قرآن که درست است. اما این با چیزی که در صحیحین از حدیث عایشه رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهَا روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم در هنگام رقیه کردن، می‌فرمودند: «بسم الله تربة أرضنا، بریقة بعضنا، یشفی سقیمنا بإذن الله» مشکل دارد. امیدواریم که این را برایمان توضیح دهید.
جواب دادند: عده‌ای از علما گفته‌اند که این مخصوص رسول الله ﷺ و به سرزمین مدینه است، و بر این اساس، هیچ اشکالی بین فتوای شماره قبل با این حدیث وجود ندارد.
اما نظر جمهور بر این است که این حدیث نه خاص رسول الله ﷺ و نه به سرزمین مدینه است. بلکه در مورد هر شخصی که رقیه می‌کند و در هر جایی که باشد، درست است. اما این از باب تبرک جستن به مجرد آب دهان نیست. بلکه منظورش آب دهانی است که همراه با رقیه، و خاکی است که برای شفاست و نه فقط مجرد تبرک است. اما جواب ما در فتوای سابق، در مورد تبرک جستن محض به آب دهان است، و بر این اساس، هیچ اشکالی بین این دو صورت وجود ندارد.
