از جمله راه‌حل‌ها این است که خود را در مکان‌هایی تمرین دهد؛ مثلاً با دو یا سه نفر از هم‌کلاسی‌هایش گفت‌وگو کند و یا چیزی شبیه به آن و اگر حتی این را هم نتوانست، حداقل در اتاق خود با خودش صحبت کند...

دیدگاه ما این است که دعوتگر به‌سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ باید نخستین کسی باشد که به آنچه دعوت می‌کند، عمل نماید و پیش از همه، کارهایی را که از آن نهی می‌کند ترک کند ...

اگر انسان همسایگانی داشته باشد که با جماعت نماز نمی‌خوانند، و او آن‌ها را نصیحت و راهنمایی و ارشاد کند، و از مخالفت با نماز جماعت برحذر بدارد، ذمّه‌اش برئ می‌شود..

مسلمان دعوت به‌سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را با این‌که به سرزمین‌های مختلفِ برود و با مردم سخن بگوید و آن‌ها را پند دهد، انجام می‌دهد اما دعوت عمومی، در مساجد، مدارس و گردهمایی‌ها صورت می‌گیرد....

تو را نصیحت می‌کنیم که بر دعوت به‌سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، و امر به معروف و نهی از منکر استمرار داشته باشی، زیرا نتایج به‌دست تو نیست و تو به دعوت به‌سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و  به امر به معروف و نهی از منکر مأموری، اما نتیجه با الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است...

بر کسی که در محل کار، همکاری غیرمسلمان دارد واجب است که او را به اسلام دعوت کند، اما با نرمی و آرامش، و ارائه‌ی چهره‌ی حقیقی اسلام...

کسانی که پس از نماز سخن می‌گویند چه از روی کتاب‌هایی که ذکر شد که احادیث در آن‌ها نوشته شده، چه از روی برگه‌ای که احادیث مفید بر آن نوشته شده، و چه به‌صورت فی‌البداهه، در واقع فوراً شروع به سخن‌گفتن می‌کنند، چون می‌ترسند اگر منتظر بمانند تا مردم تسبیح بگویند، برخی از آن‌ها از مسجد خارج شوند....

لازم است کسی که مردم را موعظه می‌کند، در موعظه‌ی خود حکمت به‌ خرج دهد؛ یعنی زمان مناسب، مکان مناسب، و شرایط مناسب و حتی افراد مناسب را در نظر بگیرد چون ممکن است فرد در برخی مواقع آمادگی شنیدن پند و موعظه را داشته باشد، و در زمانی دیگر نداشته باشد، پس باید حال او در نظر گرفته شود...

واجب است بر معلم یا غیرمعلم، هرگاه اشتباهی در قرائت قرآن بشنود، آن را گوشزد کند؛ چه آن فرد خوشحال شود چه ناراحت و اینکه کسی که اشتباه کرده، این راهنمایی را حمل بر سوءظن کند و بگوید هدف تمسخر بوده، این خود اشتباهی دیگر است...

نظر من این است که چنین کاری جایز است...

شکی نیست که اگر انسان در دل خود نسبت به حرمت‌های الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ غیرت داشته باشد، دچار خشم و جوشش می‌شود ولی شایسته است که خود را آرام کند و بداند که هدایت در دست الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است...

می‌گوییم: اشکالی در این کار نیست؛ زیرا آنچه به‌طور مستقیم در مسجد گفته می‌شود، جایز است که از طریق این وسایل نیز در مسجد پخش شود، مادامی که آن سخن، مفید و سودمند باشد اما بدون شک بهتر و شایسته‌تر آن است که خودِ امام سخن بگوید...