وعید شدیدی است و باید به سوی اللهÀ توبه کنند ...

اگر این زنی است حق (شوهرش) را به جا می‌آورد ولی شوهرش او را اذیت می‌کند و با او معاشرت بدی دارد اشکالی ندارد که در این صورت از او درخواست طلاق کند ...

شکی نیست که طلاق به دست مردان است و به دست زنان نیست و هیچ کس را نمی‌شناسم که وقوع طلاق را به رضایت زن مشروط کند لذا طلاق زن واقع می‌شود چه راضی باشد یا نباشد....

بر پدر واجب است که به نفس خود رجوع کند و آن بر نیکی کمک کند و بداند که این امری سخت است که پسرش را به طلاق همسرش مه دوستش دارد امر کند و او از آن فرزندی دارد و ضرر خواهد دید و تصور کند که اگر پدر خودش او را به این امر می‌کرد در حالی که او همسر خو را دوست داشته، موقف او چه می‌بود؟...

نظر من این است که همسرت را طلاق ندهی مادامی که حق اللهÀ و حق تو و فرزندانت را به جا می‌آورد...

اگر سبب امر مادر به طلاق پسرش، غیرت او می‌باشد پس از او اطاعت نکند و این عقوق او محسوب نمی‌گردد اما اگر به سببی شرعی می‌باشد در این صورت او را طلاق می‌دهد...

حکم آن این است که طلاق محسوب نمی‌گردد چون که این مرد نیت طلاق نکرده است و اسمی دیگر را ذکر کرده است لذا او را طلاق نداده است...