امامی که در نمازش آرامش ندارد نمازش درست نیست و اقتدا نمودن به او جایز نیست و بر او واجب است که تقوای الله À در نفسش و کسانی از مسلمانان که پشت سر او نماز می­خوانند را پیشه کند تا اینکه آن را در نمازی که سودی برای آن­ها ندارد وارد نسازد....

بله، اگر امام توانایی ایستادن را ندارد و از ابتدای نماز به صورت نشسته نماز خواند کسانی که پشت سر او نماز می­خوانند به صورت نشسته می­خوانند ...

نماز پشت سر امامی که با سحر سر و کار دارد اگر سحرش او را به حد کفر می­­رساند نماز پشت سر او جایز نیست زیرا او کافر است و نمازش درست نیست و درست نیست که امام شود...

سحر دو نوع است: نوعی کفر و نوعی دیگر دشمنی و ظلم است....

در صورتی که بدعتش باعث مکفره باشد پشت سر او نماز خوانده نمی­شود ولی اگر بدعتش مفسقه باشد مانند سایر گناه­کاران پشت سر او نماز خوانده می­شود...

نماز خواندن پشت سر امام مبتدع در صورتی که بدعتش مکفره باشد جایز نیست ...

نماز خواندن پشت سر مبتدع از دو حالت خارج نیست:...

اگر بدعتش موجب کفر باشد نماز پشت سر چنین شخصی درست نیست....

نمازت پشت سر این­ها درست است زیرا نماز تو پشت سر کسی که با در فرعی از فروع مخالف است درست است هر چند که مرتکب چیزی شود که نظرت بر اشتباه بودن آن است زیرا انکار در مسائل اجتهادی زمانی که با نص صریحی که احتمال تأویل در آن نیست مخالفت نکرده وجود ندارد....

توسل جستن به اولیا بعد از مرگشان نوعی شرک است و اگر اعتقاد فعل در آن¬ها داشته باشد شرک اکبر است....

قول درست از اقوال اهل علم این است که نماز پست سر شخص گناه­کار هنگامی که گناهش به حد کفر نرسد درست است اما هر چقدر امام تقوایش بیشتر باشد نماز پشت سرش بهتر است....

این امامی را که ذکر نمودی نصیحت می­کنم که از دعای غیر الله À همچنین فریب دادن بندگان الله À با نوشتن تعویذ که اساسی از قرآن و سنت رسول الله ﷺ و سلف صالح ندارد به سوی الله À توبه نماید و عمرش را مادامی که در وقت مهلت است غنیمت بشمارد و به سوی الله À برگردد....