اولیاء الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ همان کسانی هستند که دستورات و اوامر وی را اجرا می‌نمایند، به شریعت وی عمل می‌کنند، به او ایمان ‌آورده و دین وی را نصرت و یاری می‌دهند.

اگر کسی را دیدی که به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ ایمان دارد که البته نشانه‌های آن ایمان نیز ظاهر است و نیز تقوا پیشه است، او ولیّ است اما اگر وی را دروغ‌گو و فریب‌کاری یافتی، ولیّ نیست حتی اگر ادعای ولایت نیز داشته باشد.

كرامات امور خارق العاده‌ای است که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آن‌ها را به دست شخص صالح و درست‌کار جاری می‌کند تا او را اکرام نماید یا دلیلی بر این باشد ‌که اعتقاد و منهج وی حق است؛ بنابراین كرامات برای مصلحت شخص یا مصلحت دین می‌آید اما فقط برای اولیاء با تقوا رخ می‌دهد.

الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بیان نمود که ولايت و دوستی با او تنها با دو ویژگی قابل دست‌یابی است: اول: ايمان داشتن به آن‌چه ایمان به آن واجب است. دوم: تقوا.

كراماتی که به آنان نسبت می‌دهند در حالی که آنان بر گمراهی هستند، در واقع اهانت و خواری است نه کرامت.

آنان به شریعت الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ که بر آنان شایسته است پایبند آن باشند نیز پایبند نیستند لذا شایستگی احترام، بزرگداشت، دریافت هدایا و... را ندارند.

هیچ کس برای فهم قرآن، خاص نیست؛ بلکه فهم قرآن برای هر شخصی فراهم است اما هر کس درباره‌ی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آگاه‌تر و تقوا پیشه‌تر باشد به فهم قرآن نزدیک‌تر خواهد بود.

تردیدی نیست که شایسته‌ترین و مستحق‌ترین فرد نسبت به ولایت الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، پیامبر ﷺ می‌باشد. الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ به او امر نموده که به امت خبر دهد که جز آن‌چه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بخواهد وی سود و زیانی را برای خود در اختیار ندارد.

این اعتقاد، باطل است؛ زیرا تنها کسی ‌که صاحب سود و زیان و برطرف کردن مشکلات به دست او است، فقط الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است، نه اولیاء! اولیاء چه زنده باشند و چه مرده، نمی‌توانند به خودشان سود و برسانند، چه برسد به دیگران!

زیارت قبور به طور کلی، مستحب است که پیامبر ﷺ نیز آن ‌را انجام داده و به انجام آن سفارش نموده است. اما باید بدانیم که زيارت قبور بدین خاطر نیست که با برطرف شدن مشکلات، درخواست کمک و دفع زیان، برداشت مادی کنیم بلکه بدین خاطر است که برای آنان از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ دعا و درخواست کنیم.

اگر زيارت قبور آنان به قصد تبرك جستن باشد، این بدعت و راهی به سوی شرك است اما اگر به زيارت آنان برود تا برایشان دعا کند، ایرادی ندارد؛ چون زيارت قبور با هدف دعا برای مردگان، جایز است و از مصادیق احسان و خوبی به آنان به شمار می‌رود.