(۶۷۸۷) سوال: مشکل من وسواس بیش از حد در همه چیز است، بهطوری که از زندگی و از خودم بیزار شدهام و از همه چیز ناراحت میشوم و مدت زیادی است که از این وسواس رنج میبرم لذا درخواست راهنمایی برای آرامش ذهن و روان خود را دارم، الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ شما را پاداش خیر دهد.
جواب:
نظر من در اینباره این است که داروی مؤثر برای این وسواس، طبق راهنماییهای رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم، پناه بردن به الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ از شیطان راندهشده و اجتناب از این وساوس است و انسان به کارهای خود مشغول شود و از وساوس دوری کند برای مثال، اگر وسواس در هنگام طهارت به او دست داد، به طهارت ادامه دهد و بعد از تمام کردن طهارت، بار دیگر به آن فکر نکند حتی اگر نفسش به او بگوید که وضو را کامل نکرده، به این وسواس توجه نکند و ادامه دهد.
همینطور، اگر در نماز دچار شک و تردید شد که آیا تکبیره الإحرام را گفته؟ فاتحه را خوانده؟ یا اینکه یک رکعت یا دو رکعت خوانده؟ یا مانند آن، از شکهای زیادی که در هنگام هر نماز به سراغش میآید؛ لذا به آنها توجه نکند و به آن اهمیت ندهد زیرا اگر به این وسواس توجه کند، آنها بیشتر شده و زندگیاش سخت میگردد.
همچنین کسی که به وسواس در مورد خانوادهاش دچار شده و گمان میکند که همسرش را طلاق داده است و زندگی زناشوییاش دچار آشفتگی شده، نباید به این وسوسهها توجه کند و باید از شر شیطان رانده شده به الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ پناه ببرد و از این افکار دوری کند تا به خواست الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ از بین بروند تا جایی که برخی افراد به دلیل شدت این وسوسهها، وقتی شیطان به آنها میگوید که همسرشان را طلاق دادهاند، میگویند: اگر او را طلاق بدهم، راحت میشوم و طلاق میدهند، این یک اشتباه بزرگ است و از امور مشروع نیست حتی اگر فرض کنیم که این فرد به خاطر فشار روانی داخلی چنین عملی انجام داده و همسرش را طلاق داده باشد، در این حالت، طلاق همسرش واقع نمیشود زیرا رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم فرمودهاند: «لَا طلاقَ و لا عَتَاقَ في إغلاقٍ»[۱]: (طلاق و آزاد کردن برده در حالت اغلاق (اکراه و غضب شدید) واقع نمیشود).
و این مردی که به این وسواس دچار شده و تحت فشار روانی است در واقع در حالت اکراه طلاق داده است.
مهم این است که درمان این وسواسها در وضو، عبادت و تعاملات با مردم و خانواده، پناه بردن به الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ از شیطان رانده شده و اجتناب از توجه به آنها است.
[۱] مسند أحمد (٦ / ٢٧٦ ، شماره ٢٦٤٠٣)، و سنن أبو داود كتاب: الطلاق، باب في الطلاق على غلط، شماره (۲۱۹۳) ، و سنن ابن ماجه: كتاب الطلاق، باب طلاق المكره والناسي، شماره (٢٠٤٦).