(۳۲۰۸) سوال: آیا هر روز و هر شب نماز خاصی دارد؟ مثلا: نماز شب یکشنبه چهار رکعت است که سه بار سورهی اخلاص را در آن میخوانیم و بعد از نماز نیز هفتاد مرتبه استغفار میکنیم. همچنین نماز روز یکشنبه که یک مرتبه {ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَاۤ أُنزِلَ إِلَیۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ… }[البَقَرَةِ: ٢٨٥]: (پیامبر به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده ایمان آورده و مؤمنان نیز چنین هستند) خوانده میشود و بعد از نماز ده مرتبه سورهی اخلاص خوانده میشود. آیا واقعاً از پیامبر ﷺ ثابت است که چنین نمازی میخوانده است؟ لطفاً به وضوح به این سؤال پاسخ دهید.
جواب:
نماز شب یکشنبه و روز یکشنبه که سؤال کننده بدان اشاره کرد اصلی در شریعت ندارد که در نتیجه بدعت به شمار میرود. همچنین «كُلُّ بِدعَةٍ ضَلَالَةٌ»: (هر بدعتی گمراهی است) زیرا پیامبر ﷺ آن را انجام نداده و هیچ کدام از یارانش را بر این کار تأیید نکرده است. هرگاه این سه مورد یعنی: سنت قولی، سنت فعلی و سنت تقریری یافت نشد واضح میشود که این مسئله از جمله بدعتها است زیرا هر چیزی که انسان به وسیلهی آن به سوی پروردگارش تقرب جوید و آن را از روی دیانت انجام دهد اما اصلی از شرع نداشته باشد قطعاً بدعت و گمراهی است که رسول الله ﷺ از آن هشدار و تحذیر دادهاند. فرقی ندارد این عمل: نماز، روزه، صدقه یا دیگر اعمال باشد.
بنابراین هر عملی که انسان به وسیلهی آن به سوی الله متعال تقرب جوید باید اصلی از شرع داشته باشد زیرا عبادتها بر دو اساسِ اخلاص برای الله و پیروی از رسول الله ﷺ استوار هستند که باید محقق شوند. الله متعال چنین اشاره میفرماید: {وَمَاۤ أُمِرُوۤا۟ إِلَّا لِیَعۡبُدُوا۟ ٱللَّهَ مُخۡلِصِینَ لَهُ ٱلدِّینَ حُنَفَاۤءَ وَیُقِیمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَیُؤۡتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَذَ ٰلِكَ دِینُ ٱلۡقَیِّمَةِ}[البَيِّنَةِ: ٥]: (فرمان نیافتهاند جز این که الله را با خالص گرداندن دین برای وی عبادت کنند و از شرک روی گردانیده و به توحید روی آورند، نماز را بر پا دارند و زکات را بپردازند. این همان آیین راستین و مستقیم است) بنابراین حنیفیت و اخلاص لازم است. حنیفیت همان شریعت، پیروی از آن و عدم انحراف از آن به سمت و سوی دیگر است.
نصیحتم به سؤال کننده و دیگرانی که دوستدار خیر و نیکی هستند این است که هیچ عملی که به وسیلهاش به سوی الله متعال تقرب جویند را تا زمانی که اصلی از شرع برایش نیافتهاند انجام ندهند تا این عمل نزد الله متعال مورد قبول واقع شود زیرا پیامبر ﷺ میفرماید: «مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ»: (هرکس عملی انجام دهد که دستور ما بر آن نیست مردود است) یعنی این عمل بر انجام دهندهاش مردود است. هر چند انجام دهندهاش آن را نیک و خوب بپندارد تا زمانی که با شریعت اسلامی موافق نباشد هیچ خیر و نیکی در آن وجود ندارد.