(۴۳۹۳) حکم مبيت خارج از حدود مزدلفه در شب عید قربان

(۴۳۹۳) سوال: شب را تقریبا در ۴۰۰ متری مزدلفه گذراندیم و این صبح متوجه شدیم، چه چیزی بر ما لازم است؟

جواب:

در نزد اهل علم این‌گونه می‌باشد که شما باید یک گوسفند را ذبح کنید و آن را بین فقراء مکه توزیع کنید زیرا واجبی را از واجبات حج ترک کردید و در این مناسبت دوست دارم در مورد حدود مشاعر در عرفه و مزدلفه به برادران حجاج تذکر دهم که بسیاری از مردم در عرفه، به خارج از حدود عرفه می‌روند و تا غروب خورشید در آنجا می‌مانند سپس می‌روند و به عرفه وارد نمی‌شوند و این‌ها بودن حج از آنجا می‌روند و برای همین بر انسان واجب است که خوب حدود عرفه دنبال کند و آن را بشناسد و الحمدلله واضح نیز می‌باشد و همچنین در مزدلفه بسیاری از مردم زمانی که از عرفه می‌روند خسته هستند و قبل از این که به مزدلفه برسند آنجا می‌مانند لذا اینها اگر از مکانشان بلند نشوند مگر بعد از طلوع فجر و نماز صبح، وقوف در مزدلفه از ایشان فوت شده است و باید فدیه‌ای را ذبح کنند و به فقرا بدهند چون واجبی را ترک کرده‌اند و ترک واجب در نزد اهل علم موجب قربانی می‌شود.

سوال کننده: شیخ بزرگوار حکم کسی که نتواند به خاطر عذری که در اختیار خودش نباشد شب را در مزدلفه بگذراند؟

جواب: حکمش این است که قربانی‌ای را ذبح کند و آن را بین فقرا مکه توزیع کند سپس إن شاء الله چیزی بر او نیست.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: بتنا على بعد أربعمائة متر تقريبا من حدود مُزْدَلِفَةً، ولم نعلم بذلك إلا في الصباح، فماذا علينا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: عليكم عند أهل العلم فِدْيَةٌ شاة، تذبحونها، وتوزعونها على فقراء مَكَّة، لأنكم تركتم واجبًا من واجبات الْحَجِّ، وبهذه المناسبة أود أن أذكر إخواني الْحُجَّاج أن ينتبهوا لحدود المشاعر في عَرَفَةً وفِي مُزْدَلِفَةً، فإن كثيرًا من الناس في عَرَفَةَ ينزلون خارج حدود عَرَفَةَ، ويبقون هناك إلى أن تغرب الشمس، ثم ينصرفون ولا يدخلون إلى عَرَفَةَ، وهؤلاء إذا انصرفوا فإنهم ينصرفون بدون حج، ولهذا يجب على الإنسان أن يتحرى حدود عَرَفَةً ويتعرف عليها، وهي أميال قائمة -والحمد لله – بينةٌ، وكذلك في مزدلفة فإن كثيرا من الناس مع التعب من الانصراف من عَرَفَةَ ينزلون قبل أن يَصِلُّوا مزدلفة، فهؤلاء إذا لم يقوموا من مكانهم هذا إلا بعد طلوع الفجر وصلاة الفجر، فإنه قد فاتهم الْوُقُوف بِمُزْدَلِفَةَ، فيلزمهم فِدْيَة يذبحونها ويوزعونها على الفقراء، لأنهم تركوا واجبا، وترك الواجب عند أهل العلم موجب لِلْهَدْي.

فضيلة الشيخ: ما حكم من لم يستطع الْمَبِيتَ فِي مُزْدَلِفَةَ لعذر قهري؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: حكمه أن يذبح هَدْيا، ويتصدق به على الفقراء في الْحَرَمِ – يعني في مَكَّةَ-، ثم تبرأ ذمته بذلك إن شاء الله.