(۱۸۳۳) سوال: شوهرم سحری را در رمضان در نزدیکی ساعت ۳ صبح می‌کند و تا ساعت ۵ عصر می‌خوابد سپس نمازها را می‌خواند. آیا به کافر گفته می‌شود؟ و آیا با او ادامه بدهم؟

جواب:

او کافر نیست ولی گناه کار است و روزه اش بسیار ناقص است به این خاطر اللهÀ می‌فرماید: {یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ كُتِبَ عَلَیۡكُمُ ٱلصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ} [سوره البقرة: ۱۸۳] (ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما فرض شده است همان گونه که بر کسی‌که پیش از شما بودند؛ فرض شده بود، تا پرهیزگار شوید) و به خاطر فرموده‌ی رسول اللهﷺ که می‌فرماید:«مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ فِي أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ»^[۱] (کسی که سخن دروغ و اعمال ناشایسته را ترک نکند. خداوند را به ترک خورد و نوش وی نیازی ندارد) و چه چیزی از ترک نماز بزرگ‌تر است؟ و این مرد شبیه کسی است که اللهÀ را به مسخره گرفته است، چگونه می‌داند که اللهÀ نماز را بر او واجب کرده و آن را در وقت‌های مشخصی قرار داده است و جایز نیست قبل و بعد آن چیزی که اللهÀ معین کرده است انجام دهد؟

سپس چگونه با روزه به الله نزدیک شود و او با ترک نماز از اللهÀ دور می‌شود؟ و این جابجا کردن امور و حقائق می‌باشد پس بر او واجب است که از این کار به سوی اللهÀ توبه کند عزم خود را صادقانه جزم کند که نماز را در وقتش با جماعت ادا کند و کسی که توبه کند اللهÀ توبه‌ی او را می‌پذیرد.

[۱] رواه البخاری (۱۹۰۳).