۴۰۶ – از شیخ رحمه الله در مورد مقیاس تشابه با کفار سوال شد.
جواب دادند: مقیاس تشابه این است که شخص مشتبه، کاری را انجام دهد که مخصوص متشبه بِه است. تشابه به کفار این است که مسلمان عملی را که از خصایص کفار است، انجام دهد. اما چیزی که بین مسلمان منتشر باشد، و خاص به کفار نباشد، تشبّه نیست. از این جهت که شبیه هستند، حرام نیست. بلکه ممکن است از جهتی دیگر حرام باشد. چیزی که گفتیم، مقتضای مدلول این کلمه است. صاحب «فتح الباری»[۱] به این چیزی که گفتیم تصریح نموده، می‌گوید: «برخی از سلف پوشیدن ردایی که کلاه دارد را مکروه دانسته‌اند. چون یکی از لباس‌های راهبان است. وقتی از مالک در این مورد سوال شد، گفت: اشکالی ندارد. گفته شد: این یکی از لباس‌های نصاری است. گفت: آن را اینجا می‌پوشید». می‌گویم: اگر مالک رحمه الله به حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم استدلال کرده بود که وقتی از ایشان پرسیدند: شخصی که مُحرِم است، چه بپوشد؟ فرمود: «قمیص و شلوار و ردایی که دارای کلاه است، نپوشد»، بهتر بود.
همچنین در «فتح الباری»[۲] آمده است: «اگر بگوییم نهی از آن به خاطر تشبه به عجم‌ها است، این مصلحت دینی است. اما این زمانی شعار آنها بود که کافر بودند. سپس الان که مختص آنان نیست، این معنی از بین رفته، و دیگر کراهت ندارد». والله أعلم.
[۱] – (ج۱۰ ص۲۷۲).
[۲] – (ج۱ ص۳۰۷).
