سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

۲۳۷ – شخصی که ملتزمین به دین را مسخره کرده و مورد استهزا قرار می‌دهد

۲۳۷ – از شیخ رحمه الله در مورد شخصی سوال شد که ملتزمین به دین الله را مسخره کرده و مورد استهزا قرار می‌دهد؟

جواب دادند: آنهایی که از ملتزمین به دین تمسخر می‌کنند، در آنها نوعی نفاق وجود دارد. زیرا الله تعالی در مورد منافقین می‌فرماید: {الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}[۱]، یعنی: {کسانی که بر آن دسته از مؤمنان که زیاد صدقه می‌دهند و نیز بر مؤمنانی که به اندازه‌ی توانشان صدقه می‌دهند، ایراد می‌گیرند و آنها را مسخره می‌کنند، بدانند که الله (نیز در مقابل)، آنان را مسخره می‌کند و عذاب دردناکی در پیش دارند}. حال اگر از آنها به خاطر عمل به شرع، تمسخر می‌کنند، تمسخرشان، تمسخر از شرع است و استهزای شریعت، کفر است. اما اگر از شخصیت و لباس آنان تمسخر می‌کنند و کاری به اینکه آنان از سنت پیروی می‌کنند، ندارند، به خاطر این تمسخر، تکفیر نمی‌شوند؛ زیرا گاهی انسان از شخصی مسخره می‌کند و کاری به عمل و فعل آن شخص ندارد. اما باز هم بر خطر بزرگی هستند. واجب است کسی که را که ملتزم به شریعت است، تشجیع نموده و کمک کرد، و اگر دچار نوعی خطاست، او را توجیه کرد تا عمل درست را یاد بگیرد و بر آن استقامت ورزد.


[۱] – سوره توبه، آیه «۷۹».

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

(237) وسئل أيضاً : عن حكم من يسخر بالملتزمين بدين الله ويستهزئ بهم ؟

فأجاب بقوله: هؤلاء الذين يسخرون بالملتزمين بدين الله المنفذين لأوامر الله فيهم نوع نفاق لأن الله قال عن المنافقين : (الذين يلمزون المطوعين من المؤمنين في الصدقات والذين لا يجدون إلا جهدهم فيسخرون منهم سخر الله منهم ولهم عذاب أليم) (سورة التوبة ، الآية “79”) . ثم إن كانوا يستهزئون بهم من أجل ما هم عليه من الشرع فإن استهزاءهم بهم استهزاء بالشريعة ، والاستهزاء بالشريعة كفر ، أما إذا كانوا يستهزئون بهم يعنون أشخاصهم وزيهم بقطع النظر عما هم عليه من اتباع السنة فإنهم لا يكفرون بذلك ؛ لأن الإنسان قد يستهزئ بالشخص نفسه بقطع النظر عن عمله وفعله ، لكنهم على خطر عظيم ، والواجب تشجيع من التزم بشريعة الله ومعونته ، وتوجيهه إذا كان على نوع من الخطأ حتى يستقيم على الأمر المطلوب.

مطالب مرتبط:

۲۲۵ – آیا کسی که جاهل به جزای گناه است، معذور دانسته می‌شود؟

۲۲۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا کسی که جاهل به جزای گناه است، مثل کسی که نمی‌داند ترک نماز، کفر است، معذور دانسته می‌شود؟ جواب دادند: کسی که جاهل به جزایی است که بر گناهش مترتب می‌شود، اگر می‌داند که عملش مخالف شرع است، چنان که قبلا آمد، معذور نیست. بنا بر […]

ادامه مطلب …

۲۳۸ – آیا باقی ماندن در میان مردمی که الله عز و جل را فحش می‌دهند، جایز است؟

خیر. باقی ماندن در میان چنین مردمی جایز نیست...

ادامه مطلب …

۲۲۰ – حکم تکفیر مسلمان و حکم کسی که عمل کفر آمیز از روی مزاح انجام دهد

۲۲۰ – از شیخ رحمه الله در مورد شروط حکم تکفیر مسلمان سوال شد؟ و نیز حکم کسی که عمل کفر آمیزی را از روی مزاح انجام دهد، چیست؟ جواب دادند: حکم تکفیر مسلمان دو شرط دارد: اول: دلیلی وجود داشته باشد بر اینکه این عمل، از اعمال کفر آمیز. دوم: انطباق حکم بر کسی […]

ادامه مطلب …

۲۲۷ – کسی که به غیر آنچه الله نازل کرده، حکم کند

۲۲۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم کسی که به غیر آنچه الله نازل کرده، حکم کند، چیست؟ جواب دادند: می‌گویم، و به حول و قوه‌ی الهی می‌گویم و از او خواهان هدایت و صواب هستم: حکم به آنچه الله نازل فرموده، جزئی از توحید ربوبیت است؛ زیرا این کار، تنفیذ حکم الله […]

ادامه مطلب …

۲۴۳ – برخی مردم در هنگام سختی می‌گویند: «یا محمد، یا علی، یا گیلانی». حکم چنین عملی چیست؟

۲۴۳ – از شیخ رحمه الله سوال شد: برخی مردم در هنگام سختی می‌گویند: «یا محمد، یا علی، یا گیلانی». حکم چنین عملی چیست؟ جواب دادند: اگر مقصودش خواندن آنان و استغاثه به آنهاست، مشرک بوده و از دین خارج شده است. باید توبه کند و تنها الله را بخواند. چنان که الله تعالی می‌فرماید: […]

ادامه مطلب …

۲۳۰ – حکم ذبح برای غیر الله و خوردن از آن ذبیحه

۲۳۰ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم ذبح برای غیر الله چیست؟ و آیا خوردن آن ذبیحه جایز است؟ جواب دادند: ذبح برای غیر الله، شرک اکبر است. زیرا، ذبح کردن، عبادت است، چنان که الله به آن امر کرده و فرموده: {فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}[۱]، یعنی: {و برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه