۲۲ – از شیخ سوال شد: حکم کسی که ادعای علم غیب کند، چیست؟

جواب دادند: حکم کسی که ادعای علم غیب کند، این است که کافر است؛ زیرا الله عز و جل را تکذیب نموده است. الله تعالی می‌فرماید: (قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ[۱])، یعنی: (بگو هر آن کس که در آسمان‌ها و زمین است، غیب نمی‌داند، مگر الله، و نمی‌دانند که چه وقت بر انگیخته می‌شوند)، و وقتی الله عز و جل به پیامبرش محمد صلی الله علیه وسلم دستور داده است تا به همه اعلان کند که هیچ کس در آسمان‌ها و زمین، جز الله، غیب نمی‌داند، بنا بر این کسی که ادعا کند علم غیب می‌داند، الله را در این خبر، تکذیب کرده است. به چنین اشخاصی می‌گوییم: چگونه ادعای علم غیب می‌کنید، در حالی که رسول الله صلی الله علیه وسلم علم غیب نمی‌دانست؟! شما بهترید یا رسول الله صلی الله علیه وسلم؟! اگر گفتند: ما از پیامبر صلی الله علیه وسلم بهتریم، با گفتن این سخن، کافر می‌گردند، و اگر بگویند او بهتر است، می‌گوییم: پس چرا علم غیب از او پنهان مانده ولی شما آن را می‌دانید؟! و در حالی که الله عز و جل در مورد خود گفته است: (عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا (۲۶) إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا[۲])، یعنی: (الله دانای غیب است، و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی‌سازد، مگر رسولانی که آنان را پسندیده است، پس بی گمان از پیش روی او و پشت سرش نگهبانی می‌گمارد). این آیه دال بر کفر کسی است که ادعای علم غیب کند. همچنین الله عز و جل به پیامبرش صلی الله علیه وسلم دستور داده است که در بین همگان اعلان کند: (قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ[۳])، یعنی: (بگو: من به شما نمی‌گویم که خزینه‌های الله نزد من است، و غیب نمی‌دانم، و به شما نمی‌گویم که از ملائکه هستم، بلکه من فقط از آنچه به من وحی می‌شود پیروی می‌کنم).

[۱] – سوره نمل، آیه «۶۵».

[۲] – سوره جن، آیات «۲۶و۲۷».

[۳] – سوره أنعام، آیه «۵۰».