۶۶۳- وعن أبي مريمَ الأَزدِيِّ رضي الله عنه أَنَّهُ قَالَ لِمعَاوِيةَ رضي الله عنه: سَمِعتُ رسولَ اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم يقول: «مَنْ وَلاَّهُ اللَّه شَيئًا مِن أُمورِ الْمُسلِمينَ فَاحْتَجَبَ دُونَ حَاجتهِم وخَلَّتِهِم وفَقرِهِمْ، احتَجَب اللَّه دُونَ حَاجَتِهِ وخَلَّتِهِ وفَقرِهِ يومَ القِيامةِ». فَجعَل مُعَاوِيةُ رضي الله عنه رجُلاً على حَوَائجِ النَّاسِ. [روایت ابوداود و ترمذي]([۱])
ترجمه: از ابومریم ازدی رضي الله عنه روایت است که به معاویه رضي الله عنه گفت: من از رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم که میفرمود: «هرکس مسؤولیتی از مسلمانان را بر عهده بگیرد و هنگامی که به او نیاز دارند یا محتاج او هستند، خود را به آنها نشان ندهد -و با استخدام دربان دور از دسترسِ مردم قرار بگیرد و به کارهایشان رسیدگی نکند- الله متعال روز قیامت خود را از او که سخت نیازمند و فقیر است، پنهان میگرداند». لذا معاویه رضي الله عنه یک نفر را مأمور رسیدگی به نیازها – و مطالبات- مردم کرد.
شرح
این دو حدیث نشانگر وظایفِ حکام و مسؤولان نسبت به مردم است. از جمله این حدیث که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «بدترین سرپرستها، کسانی هستند که به زیردستان خود ستم میکنند»؛ یعنی بر زیردستان خود سخت میگیرند و آنها را میآزارند. وقتی چنین کسانی بدترین سرپرستها هستند، پس بهترین مسؤولان، کسانی هستند که بر مردم آسان میگیرند و شرایطی فراهم میکنند که مردم بهآسانی و بدون دردِ سر، به کارهای خود میرسند.
از این حدیث دو نکتهی مهم برداشت میشود:
نکتهی نخست: برای هیچ مسؤولی در هر ردهای که باشد، جایز نیست که بر مردم یا زیردستانش سخت بگیرد؛ بلکه باید با آنها مدارا کند.
نکتهی دوم: مدارا با مردم در رسیدگی به کارهایشان و در همهی موارد بر همهی مسؤولان، واجب است. همچنین هر مسؤولی باید در انجام وظیفهای که بر عهده دارد، جدی، پرتلاش و کوشا باشد؛ نه اینکه اگر مدارا میکند، کارهایش را با بیتوجهی یا با ضعف و سستی انجام دهد! بلکه هر مسؤولیتی را باید با توان و جدیت انجام داد.
در حدیث دوم از استخدام دربان و منشی که مانع از دسترسی مردم به مسؤولان میشوند، منع شده است؛ یعنی اگر کسی بدین منظور منشی یا دربان استخدام کند، الله متعال به فقر و نیازِ شدید او در قیامت، ترتیب اثر نمیدهد. وقتی معاویه رضي الله عنه از این حدیث اطلاع یافت، یک نفر را مأمور رسیدگی به نیازها و مطالبات مردم کرد؛ یعنی یک نفر از سوی معاویه رضي الله عنه مأموریت یافت که از مردم استقبال کند و به مشکلات آنها گوش دهد و مشکلاتش را پس از بررسی به معاویه رضي الله عنه منتقل نماید.
هر مسؤولی در هر پُست یا ردهای قرار دارد، باید برای رسیدگی به مشکلات مردم و ملاقات رو در رو با آنها، برنامهریزی کند تا امکان ملاقات برای همه فراهم شود و رشتهی کار از دستش خارج نگردد؛ نه اینکه خود را از مردم پنهان نماید؛ بهگونهای که اگر کسی قصد ملاقاتش را داشته باشد، ناگزیر شود هفت خوان را طی کند!
([۱]) صحیح الجامع، ش: ۶۵۹۵؛ السلسلة الصحيحة، ش: ۶۲۹؛ و صحیح أبیداود از آلبانی رحمه الله، ش: ۲۵۵۵.