۷۱۹- وعن سالم بنِ عَبْدِ الله بنِ عُمَرَ أَنَّ عبدَ الله بنَ عُمَرَ رضي الله عنهما كَانَ يَقُولُ لِلرَّجُلِ إِذَا أَرَادَ سفراً: اُدْنُ مِنِّي حَتَّى أُوَدِّعَكَ كمَا كَانَ رسولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم يُودِّعُنَا فيقُولُ: «أَسْتَوْدِعُ الله دِينَكَ، وَأَمانَتَكَ، وخَوَاتِيمَ عَمَلِكَ». [ترمذي، این حدیث را روایت کرده و آن را حسن صحيح دانسته است.]([۱])
ترجمه: سالم بن عبدالله بن عمر میگوید: عبدالله بن عمر رضي الله عنهما به کسی که قصدِ سفر داشت، میگفت: به من نزدیک شو تا همانگونه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با ما خداحافظی میکرد، با تو خداحافظی کنم؛ و میفرمود: «أَسْتَوْدِعُ الله دِينَكَ، وَأَمانَتَكَ، وخَوَاتِيمَ عَمَلِكَ». یعنی: «دین، امانت و فرجامِ کارهایت را به الله میسپارم».
([۱]) السلسلۀ الصحیحۀ، ش: ۱۴ و صحیح الترمذی، آلبانی رحمه الله، ش: ۲۷۳۸.