۵۰- وَعَنْ أبي هُرَيْرةَ رضي الله عنه قال: قال رسولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم : «مَا يَزَال الْبَلاءُ بِالْمُؤْمِنِ وَالْمؤمِنَةِ في نَفْسِهِ وَولَدِهِ ومَالِهِ حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ تعالى وَمَا عَلَيْهِ خَطِيئَةٌ». [ترمذی، روایتش کرده و آن را حَسَن صحیح دانسته است.]([۱])
ترجمه: ابوهریره رضي الله عنه میگوید: رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «زن و مرد مؤمن همواره در جان و مال و فرزند خویش مورد آزمایش قرار می گیرند تا آنکه الله متعال را در حالی ملاقات میکنند که هیچ خطا و گناهی بر آنها نیست».
شرح
هر سه حدیث، بر فضیلت صبر دلالت میکنند؛ در حدیث اول، یعنی حدیث معاذ بن انس رضي الله عنه، واژهی «غیظ» آمده که به معنای خشم و عصبانیت شدید میباشد. انسان خشمگین، خودش را بر عملی ساختن خشم خود، توانا میبیند؛ کسی که توانایی انتقام گرفتن یا عملی کردن خشم خود را ندارد، اندوهگین میشود؛ از اینرو صفت خشم، به الله نسبت داده میشود، ولی صفت حزن و اندوه را نمیتوان به الله نسبت داد؛ چراکه حزن یا اندوه، نقص محسوب میگردد؛ ولی خشم و غضب در جایش، صفت پسندیدهایست و کمال بهشمار میرود. وقتی انسان، از کسی خشمگین شود و توانایی انتقام گرفتن از او را داشته باشد، ولی بهخاطر رضای خدا، از خشمش بگذرد و در برابر قضیهای که او را خشمگین کرده است، صبر کند، از این ثواب بزرگ بهرهمند خواهد شد که الله عزوجل روز قیامت او را در انظار عمومی صدا میزند و به او اجازه میدهد که هرچه حور عین میخواهد، برای خود انتخاب کند.
اما حدیث ابوهریره رضي الله عنه: شخصی، نزد رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم آمد و درخواست نصیحت کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به او فرمود: «خشمگین مشو». و هربار که آن مرد، خواستهاش را تکرار کرد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «خشمگین مشو». پیشتر در اینباره توضیح دادیم.
و حدیث سوم؛ این حدیث، دلیلیست بر اینکه صبر و احتساب (امیدواری به پاداش الهی)، کفارهی گناهان انسان است. انسان همواره در جان و مال و فرزند خویش مورد آزمایش قرار میگیرد و اگر صبر و شکیبایی نماید، الله متعال او را بهقدری به این آزمایش، مبتلا میکند که دیگر، هیچ گناهی بر او نمیماند و سرانجام، در حالی روی زمین راه میرود که هیچ گناهی بر او نیست. البته این، زمانی خواهد بود که شکیبایی ورزد؛ اما اگر بیصبری کند، نتیجهای جز خشم و غضب نخواهد داشت.