۱۴۹- عن أَبِي هريرة رضي الله عنه عَن النَّبيِّ صلی الله علیه و آله و سلم قال: إِنَّ الدِّينَ يُسْر، ولنْ يشادَّ الدِّينُ إلاَّ غَلَبه فسدِّدُوا وقَارِبُوا وَأَبْشِرُوا، واسْتعِينُوا بِالْغدْوةِ والرَّوْحةِ وشَيْءٍ مِن الدُّلْجةِ». [روایت البخاري]([۱])
وفي رواية له: «سدِّدُوا وقَارِبُوا واغْدوا ورُوحُوا، وشَيْء مِنَ الدُّلْجةِ، الْقَصْد الْقصْد تَبْلُغُوا».
ترجمه: ابوهریره رضي الله عنه میگوید: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «دین، آسان است؛ و هرکس آن را بر خود سخت بگیرد، سرانجام، خسته و درمانده میشود؛ پس، راه راست و درست، و میانه را در پیش بگیرید و (به درستکاری و میانهروی) خوشحال باشید و از عبادت صبح و شام و پاسی از شب کمک بگیرید».
در روایت دیگری از بخاری آمده است: «راه راست و میانه را در پیش بگیرید و صبح و شام و پاسی از شب عبادت کنید؛ میانهرو باشید، میانهرو باشید تا به مقصد برسید».
شرح
مؤلف رحمه الله، در باب میانهروی در عبادت، حدیثی از ابوهریره رضي الله عنه نقل کرده بدین مضمون که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «دین، آسان میباشد»؛ یعنی دینی که الله عزوجل، محمد صلی الله علیه و آله و سلم را با آن برانگیخته و آیینی که بندگان، با آن پروردگارشان را عبادت میکنند، آسان است. همانگونه که الله عزوجل میفرماید:
﴿يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ﴾ [البقرة: ١٨٥]
الله برای شما آسانی میخواهد، نه سختی و دشواری.
الله متعال پس از بیان حکم وضو و غسل جنابت و نیز تیمم در هنگام بیماری یا عدم دسترسی به آب، میفرماید:
﴿مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ﴾ [المائدة: ٦]
الله، نمیخواهد حکم دشواری بر شما قرار دهد.
و میفرماید:
﴿وَجَٰهِدُواْ فِي ٱللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِۦۚ هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ﴾ [الحج : ٧٨]
و در راه الله چنانکه شایستهی جهاد در راه اوست، جهاد کنید. او، شما را برگزید و در دینتان هیچ سختی و تنگنایی برای شما نگذاشت.
همهی متون و دادههای دینی، بیانگر آسان بودن دین است و بهراستی همینگونه میباشد.
اگر انسان در عبادتهای روزانهاش بیندیشد، میبیند که نمازهای پنجگانه بسیار آسان است؛ زیرا در نوبتهای مختلف و در اوقات پراکنده و مشخصیست؛ مسلمان برای هر نماز وضو میگیرد و میگوید: «أشهَدُ أن لا إله إلا الله وأشهَدُ أنَّ محمدًا عَبدُهُ ورَسُولُهُ، اللَّهمَّ اجعَلنِي مِنَ التَّوَّابِینَ واجعَلنِي مِنَ المُتَطَهِّرِینَ» و بدینسان ابتدا بدنش را پاکیزه میسازد و سپس قلبش را با توحید، پاک میگرداند و آنگاه نماز میخواند.
همچنین اگر در زکات دقت کنیم، میبینیم که به عنوان سومین رکن اسلام، آسان است؛ زیرا اولاً زکات، فقط در «اموالِ نامی» یا «اموال رشدکننده»، یعنی اموالی که افزایش مییابد یا قابل رشد است، واجب میباشد و در همهی اموال، واجب نیست؛ لذا زکات، تنها در اموال قابل افزایش، مانند اموال تجاری، یا طلا و نقره که در حکم اموال تجاری و قابل افزایش است، واجب میباشد؛ اگرچه افزایش نیابد؛ اما در اموالی مانند خانه و ماشین که استفادهی شخصی دارد، زکات واجب نیست. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «لَيْسَ عَلَى الْمُؤْمِنِ فِي عَبدِهِ وفَرَسِهِ صَدَقَةٌ»؛ یعنی: «در اسبها و بردگانِ مسلمانان، زکات واجب نیست». و این، شامل ظروف و فرشهای خانه و ماشینها و دیگر وسایلی میشود که فقط برای استفادهی شخصیست، نه برای تجارت.
و دوم اینکه زکات واجب، بسیار اندک است؛ یعنی یکچهلم یا ۵ رحمه الله۲% اموال زکات. ادای زکات، از اموال مسلمان، نمیکاهد؛ همانگونه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «مَا نَقَصَتْ صَدَقَةٌ مِنْ مَالٍ»؛ یعنی: «صدقه، از مال انسان نمیکاهد»؛ بلکه مال انسان را پاک میگرداند و در آن، خیر و برکت میآورد.
روزه نیز آسان است؛ زیرا نباید تمام سال یا نصف آن و یا یکچهارم آن را روزه بگیریم؛ بلکه فقط یک ماه از دوازده ماه را روزه میگیریم. لذا روزه گرفتن، آسان است و هنگامی که بیمار میشوید یا به مسافرت میروید، میتوانید روزه نگیرید و به جای آن در روزهای دیگری روزه میگیرید. و اگر توانایی روزه گرفتن در تمام عمر خود را نداشته باشید، به جای هر روز، به یک فقیر، غذا دهید.
حج نیز آسان است؛ الله متعال میفرماید:
﴿وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗا﴾ [آل عمران: ٩٧]
حج این خانه برای الله بر کسی که توانایی رفتن به آنجا را دارد، واجب است.
و اگر کسی توانایی رفتن به حج را نداشته باشد، در صورتی که ثروتمند است، باید کسی را به نیابت از خود به حج بفرستد و اگر ثروتمند نبود و توانایی جسمی نداشت، حج بر او واجب نیست.
لذا دین، آسان است و در اصل احکام و دستورهایش، دشوار نمیباشد و در شرایط اضطراری نیز احکام آسانی وجود دارد که الله متعال بر بندگانش در امر دین، آسان گرفته است؛ چنانکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به عمران بن حصین رضي الله عنه فرمود: «صَلِّ قَائِمًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَقَاعِدًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَعَلَى جَنْبٍ»؛([۲]) یعنی: «ایستاده، نماز بخوان؛ و اگر نتوانستی، نشسته نماز بخوان؛ و اگر نشسته هم نتوانستی، بر پهلو (خوابیده) نماز بخوان». لذا دین، آسان است.
سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «و هیچکس دین را بر خود سخت نمیگیرد، مگر اینکه شکست میخورد»؛ یعنی خسته و درمانده میشود و دین یا اعمال دینی را ترک میکند و خود را به هلاکت و نابودی میکشاند. چنانکه در حدیث پیشین آمده بود: «هَلَكَ الْمُتَنَطِّعُونَ»؛ یعنی: «کسانی که (در کارهای دینی و دنیوی) سختگیری میکنند، هلاک میشوند».
رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم در ادامه فرموده است: «فسدِّدُوا وقَارِبُوا وَأَبْشِرُوا»؛ یعنی: «پس، راه راست و درست، و میانه را در پیش بگیرید و (به درستکاری و میانهروی) خوشحال باشید». به عبارت دیگر، هر کار یا عبادتی را درست انجام دهید و سعی کنید اگر نمیتوانید کاری را بهطور کامل انجام دهید، پس به حد مطلوب، نزدیک باشد و خوشحال باشید که اگر کاری را درست انجام دهید یا به حد مطلوب نزدیک شوید، از پاداش و خیر فراوان و نیز کمک و یاری الله عزوجل برخوردار میگردید. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عادت داشت که یارانش را مژده میداد و سعی میکرد با بشارتها و مژدههایش، آنها را خوشحال کند؛ از اینرو چه خوب است که انسان، تا میتواند برادران مسلمانش را شادمان بگرداند؛ چنانکه رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم به یارانش فرمود: «يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: يَا آدَمُ، فَيَقُولُ: لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، فَيَقُولُ: أَخْرِجْ مِن ذُریتک بَعْثَ النَّارِ، قَالَ: وَمَا بَعْثُ النَّارِ؟ قَالَ: مِنْ كُلِّ أَلْفٍ تِسْعَ مِائةٍ وَتِسْعَةً وَتِسْعِينَ»؛ یعنی: «الله متعال روز قیامت به آدم( علیه السلام) میفرماید: ای آدم! و آدم در پاسخ میگوید: آماده و گوش به فرمان تو هستم. الله عزوجل میفرماید: دوزخیان را جدا کن. میپرسد: تعداد دوزخیان، چهقدر است؟ میفرماید: نهصد و نود و نه نفر از هر هزار نفر». این موضوع، برای صحابه رضي الله عنهم سنگین و دشوار بود؛ لذا پرسیدند: ای رسولخدا! آن یک نفر از میان ما، کیست؟ فرمود: «أَبْشِرُوا، فَإِنَّ مِنْكُمْ رَجُلا وَمِنْ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ أَلْفًا»؛ یعنی: «خوشحال باشید که یک نفر از شما و هزار نفر از یأجوج و مأجوج به دوزخ میروند». و سپس افزود: «إِنِّي لأَرْجُو أَنْ تَكُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الْجَنَّةِ، ثُلُثَ أَهْلِ الْجَنَّةِ، شطرَ أَهْلِ الْجَنَّةِ»؛ یعنی: «من، امیدوارم که شما یکچهارم بهشتیان باشید؛ بلکه امیدوارم که یکسوم بهشتیان، یا نصف اهل بهشت باشید». لذا صحابه رضي الله عنهم از شادی، تکبیر گفتند. می بینیم که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در این حدیث فرمود: «أَبْشِرُوا»؛([۳]) یعنی: «خوشحال باشید».
لذا چه خوبست که انسان، سخنان شادیبخشی به برادرانش بگوید؛ گرچه گاه، هشدار دادن، بهتر است؛ بهویژه زمانی که برادر مسلمانمان در انجام وظایف شرعی، کوتاهی میکند یا مرتکب اعمال حرام میشود. لذا باید او را بترسانیم و به او هشدار دهیم و حکمت را رعایت کنیم و متناسب با موقعیت، مژده یا بیم دهیم. بنابراین، اگر کسی به شما گفت که آیا با وجود گناهان زیادی که مرتکب شده، راه توبه وجود دارد، به او سخنان شادیبخشی بگویید و مژدهاش دهید که میتواند توبه کند و او را امیدوار نمایید تا از رحمت الله عزوجل ناامید نشود.
به هر حال، رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم آنان را تشویق کرد که راه راست و میانه را در پیش بگیرند و به آنان فرمود که باید به خاطر پاداش میانهروی و درستکاری، شادمان باشند و صبح و شام و پاسی از شب به عبادت بپردازند و آنگاه فرمود: «میانهرو باشید، میانهرو باشید تا به مقصد برسید».([۴]) این احتمال وجود دارد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با این گفتارش خواسته است که برای سفر معنوی، سفری حسی یا ظاهری را مثال بزند؛ زیرا مسافرت در ابتدا یا انتهای روز و یا در بخشی از شب، سختی سفر را آسان میکند و نیز این احتمال وجود دارد که قصدش، یادآوری وقت ارزشمند صبح و شام برای ذکر و تبسیح میباشد؛ چنانکه الله عزوجل میفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ ذِكۡرٗا كَثِيرٗا ٤١ وَسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا٤٢﴾
[الأحزاب: ٤١، ٤٢]
ای مؤمنان! الله را بسیار یاد کنید و صبح و شام او را به پاکی یاد نمایید.
همانطور که شب، هنگام قیام و نماز تهجد است.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به ما دستور داده است که تمام اوقات خود را در عبادت سپری نکنیم که این کار، باعث خستگی انسان و در نهایت ترک عمل میشود.
([۲]) صحیح بخاری، ش: ۱۰۵۰ بهنقل از عمران بن حصین رضي الله عنه.
([۳]) صحیح بخاری، ش: (۳۰۹۹، ۴۳۷۲، ۶۰۴۹)؛ و مسلم، ش: ۳۲۷ بهنقل از ابوسعید خدری رضي الله عنه.
([۴]) «رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود رهـرو آن است که آهسته و پیوسـته رود»